میسازم با خیالم قایقی

 تا ته آرزوهای محالم برسم

هرچند کاغذی...

 

دریای آرزوهایم طوفانی شده است

  

نکند خیالات کاغذیم غرق شوند؟

از این پس تنها ادامه میدهم... در زیر باران...

حتی به درخواست چتر هم جواب رد می دهم...

می خواهم تنهایی ام را به رخ این هوای دو نفره بکشم...

باران نبار............

من نه چتر دارم نه یار.......

"خـــــــــدایا حواســـــت هســــــــت؟
صدای هـــق هق گریه هام
از هـــــمون گلویی میاد که
تو از رگـــــش به من نـــــزدیک تری"

سخته   حرفت   را نفهمند
امـــــا
سخت تر اينه كه حرفت را
اشتباهي بفهمند !!!

تنهاییم را به گردن هیچکس نمی اندازم ،

گردن هیچکس تاب این همه سنگینی را ندارد !

به راستی چه سخت است خندان نگهداشتن

لبها در زمان گریستن قلبها و تظاهر به خوشحالی

در اوج غمگینی و چه دشوار و طاقت فرسا است

گذراندن روزهای تنهایی در حالی که

تظاهر میکنی هیچ چیز برایت اهمیت ندارد.

اما چه شیرین است در خاموشی و خلوت به حال خود گریستن...